Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Διάλογος για την Αριστερά: "Ελευθεροτυπία"


Πηγή: Ελευθεροτυπία

19 Μάιου 10 
Από την Κυριακή 16 Μαΐου, η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ανοίγει το Διάλογο για την Αριστερά. Η Αριστερά στην Ελλάδα και στην Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με την πολιτική που ασκείται με αφορμή την οικονομική κρίση.

 Το πού θα οδηγήσει η κρίση δεν είναι ακόμη σαφές. Ωστόσο, όπως εξηγεί ο καθηγητής του ΑΠΘ Γιώργος Μαργαρίτης, υπάρχει πλούσια εμπειρία από τον προηγούμενο αιώνα. Και όπως καταλήγει στο άρθρο «δεν υπάρχει κανείς λόγος να θεωρήσουμε ότι στον εικοστό πρώτο αιώνα δεν έχει θέση η εμπειρία των ανατροπών που πέτυχαν τα κομμουνιστικά κόμματα». Η ευρωβουλευτής του κόμματος «Μπλόκο της Αριστεράς», από την Πορτογαλία, Μαρίζα Ματίας θεωρεί ότι πρέπει να υπάρξει συντονισμός των κινημάτων και των κομμάτων της Αριστεράς στην Ευρώπη. «Να δώσουν την απάντηση που δεν δίνουν οι κυβερνήσεις της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιταλίας που συναινούν με την πολιτική που τους επιβλήθηκε», όπως λέει. «Το ελληνικό πρόβλημα είναι αδύνατο να κατανοηθεί, εάν δεν ενταχθεί στις εξελίξεις της τελευταίας τριετίας τόσο στην ευρωζώνη, όσο και διεθνώς», υποστηρίζει από την πλευρά του ο καθηγητής Κώστας Βεργόπουλος, αναφερόμενος στην οικονομική κρίση. Ενώ εξηγεί ότι ο δανεισμός της Ελλάδας είναι «χρηματοπιστωτική διάσωση και όχι οικονομική».
Αλλοι μιλούν για «τέλος εποχής του πολιτικού συστήματος» και άλλοι, εντός του συστήματος εξουσίας, υποβάλλουν προτάσεις για να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση. Για άλλους η διακυβέρνηση δεν πρέπει να είναι στόχος και για άλλους η Αριστερά δεν πρέπει να μένει αδιάφορη για το περιεχόμενο της διακυβέρνησης της χώρας. Οι αντιθέσεις αυτές καταγράφονται και στα άρθρα των Φώτη Κουβέλη, Ανδρέα Πανταζόπουλου και Γιάννη Μπαλάφα.

Mr Bundesbank: Η Ελλάδα θα φύγει από το ευρώ!



Πηγή:Sofokleous10
Την ώρα που το ευρώ καταρρέει στα χαμηλότερα επίπεδα από τον Απρίλιο του 2006 και η γερμανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς εσπευσμένα επιβάλλει νέες απαγορεύσεις στο shortselling μετοχών και στα «γυμνά» CDS, ο MrBundesbank, Καρλ Ότο Πελ, με μια βαρυσήμαντη συνέντευξη στο “Spiegel” προφητεύει ακόμη χειρότερες ημέρες για το κοινό νόμισμα, αλλά και την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη!
Η εμβληματική μορφή του γερμανικού τραπεζικού συστήματος, που ηγήθηκε της BuBa στην κρίσιμη περίοδο από το 1980 έως το 1991 και είχε μαζί με τον Χέλμουτ Κολ το γενικό πρόσταγμα στη διαδικασία πολιτικής και νομισματικής ενοποίησης της Δυτικής με την Ανατολική Γερμανία, χωρίς περιστροφές λέει όσα θα ήθελαν να πουν δημόσια οι περισσότεροι Γερμανοί κεντρικοί τραπεζίτες:
-         «Υπάρχει κίνδυνος το ευρώ να γίνει ασθενές νόμισμα. Τα θεμέλια του ευρώ μετακινήθηκαν, όταν αποφασίσθηκε από τις κυβερνήσεις να μετατρέψουν τη νομισματική ένωση σε μια ένωση μεταβιβαστικών πληρωμών (σ.σ: εννοεί από τα ισχυρότερα κράτη στα ασθενέστερα, με το «πακέτο» των 750 δις. ευρώ).  Παραβιάζονται όλοι οι κανόνες… Αντίθετα με όλες τις δεσμεύσεις της και παρά τη ρητή απαγόρευση στο καταστατικό της, η ΕΚΤ έχει εμπλακεί στη χρηματοδότηση των κρατών. Προφανώςόλα αυτά θα έχουν επιπτώσεις(σ.σ.: στην ισοτιμία του ευρώ).

Μονόδρομος ή διαπραγμάτευση; Τι δεν κατάλαβε η κυβέρνηση



9-5-2010
Ν. Κοτζιάς

Πηγή: epirusgate
επίσης: Herr K.

Οι υποστηρικτές του ΔΝΤ, της μονόπλευρης λιτότητας, του περιορισμού της δημοκρατίας, υποστηρίζουν ότι οι πρόσφατες επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης είναι μονόδρομος. Υποστηρικτικά γίνεται επίκληση του επιχειρήματος, ότι η Ελλάδα είναι «από κάτω» και δεν μπορεί να θέτει όρους στους δανειστές της. Με άλλα λόγια ότι όποιος χρωστά και ζητά δεν μπορεί να διεκδικεί. Αυτός είναι ο σκληρός πυρήνας του επιχειρήματος. Η σημασία του είναι μεγάλη. Όχι μόνο για αυτό που ήδη έγινε, αλλά πολύ περισσότερο για τα μελλούμενα. Αν η κυβέρνηση δεν μάθε με επάρκεια από τα λάθη που έκανε το τελευταίο εξάμηνο, τότε ο κίνδυνος επανάληψης των ίδιων λαθών σε καταστάσεις πιο δύσκολες, είναι μεγάλος. Είναι σημαντικό, λοιπόν, να φωτιστεί το πρόβλημα της διαπραγμάτευσης στις σημερινές συνθήκες. Διαπραγμάτευση χωρίς εναλλακτικές;
Η κυβέρνηση, εκτιμώ, ότι,



Α) δεν αναζήτησε έγκαιρα λύσεις, όταν μπορούσε να αγοράσει ακόμα φτηνά δάνεια. Απόφυγε να δανειστεί από τις αναδυόμενες αγορές, εκεί από όπου δανείζονται ακόμα και οι Αμερικανοί. Η κυβέρνηση διέθετε εναλλακτικές, ιδιαίτερα στην αγορά ταμείων της Κίνας, ορισμένων αραβικών κρατών και ρωσικών κεφαλαίων. Όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά επέτρεψε να καούν αυτές οι εναλλακτικές. Τις διέψευσε δημόσια και δήλωσε ότι δεν είχε καν τέτοια πρόθεση. Με αυτό τον τρόπο, έστω και άθελά της, έστειλε μήνυμα σε ΕΕ και ΔΝΤ ότι δεν διαθέτει άλλες εναλλακτικές. 


ΠΑΥΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ - ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ! (PETITION)


ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΓΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ,ΤΗΝ ΥΠΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΟ Δ.Ν.Τ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΝΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΠΟΡΕΙΑ,ΓΙΑ ΔΙΕΞΟΔΟ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ.





ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ:  ΕΔΩ


ΔΝΤ σημαίνει φτώχεια ανεργία, κατοχή κι επικυριαρχία

Δραματική επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων, της νεολαίας και των συνταξιούχων προοιωνίζεται η προσφυγή στο ΔΝΤ και το μηχανισμό διάσωσης της ΕΕ. Με αφορμή την δυσκολία δανεισμού του δημοσίου, επιχειρείται ένα πρωτοφανές για τα μεταπολεμικά δεδομένα πλήγμα στις κατακτήσεις των εργαζομένων.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μετά από ένα καταιγισμό αντιλαϊκών μέτρων (αύξηση του ΦΠΑ, την μείωση των μισθών των δημόσιων υπαλλήλων, κ.α.), με το μνημόνιο που ψήφισε στη Βουλή, φέρεται αποφασισμένη να επιβάλλει: καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων, δραματική συρρίκνωση σε βαθμό εξαφάνισης των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, κατάργηση του ορίου απολύσεων που θα οδηγήσει σε έκρηξη την ανεργία, περαιτέρω ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας κ.α.

Ωστόσο, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, εκλέχτηκε με δέκα μονάδες διαφορά από τη ΝΔ τον Οκτώβρη υποσχόμενη αναδιανομή του εισοδήματος προς όφελος των εργαζομένων και πράττει ακριβώς τ’ αντίθετο. Επομένως, δεν έχει καμιά νομιμοποίηση να σύρει τους εργαζόμενους στο σφαγείο του ΔΝΤ και του (κατ’ ευφημισμό) μηχανισμού διάσωσης της ΕΕ. 

Ένα σχεδιάγραμμα της ελληνικής οικονομικής κρίσης



Ημερομηνία δημοσίευσης: 16/05/2010

Πηγή: Αυγή
του Γιωργου Σταθακη



Η δημιουργία του ελληνικού δημόσιου χρέους

Τα αίτια του δημοσιονομικού προβλήματος προκύπτουν από μερικά βασικά δεδομένα που φωτίζουν, ίσως με απόλυτη διαύγεια, το πρόβλημα.
Πρώτον, το χρέος είναι δημιούργημα της δεκαετίας του 1980. Το 1980 το χρέος ήταν μόλις 20% του ΑΕΠ, το 1990 ήταν 80% και το 1993 ήταν 120%. Έκτοτε περιστρέφεται γύρω στο 100-120% του ΑΕΠ.

Δεύτερον, το χρέος προέκυψε από την επέκταση του κράτους στην οικονομία. Οι δημόσιες δαπάνες επεκτάθηκαν τότε από το 25% στο 40% του ΑΕΠ και λίγο αργότερα έφθασαν στο 45%, στο οποίο και μονιμοποιήθηκαν μέχρι σήμερα. Η επέκταση του κράτους έγινε για «καλό σκοπό», καθώς αφορούσε πρωτίστως την επέκταση των κοινωνικών δαπανών: της υγείας, της παιδείας και των συντάξεων. Επιπρόσθετα στη δεκαετία του 1980 το κράτος ανέλαβε τη διαχείριση του προβλήματος της «αποβιομηχάνισης» και των «προβληματικών».

Τρίτον, η αύξηση των δημόσιων εσόδων υστερούσε πάντα των δαπανών. Για την ακρίβεια, ο ελληνικός προϋπολογισμός είναι ελλειμματικός για τριάντα συνεχή χρόνια, με διακυμάνσεις από -5 (1999) έως -16% (1990), κατά μέσο όρο γύρω στο -7% του ΑΕΠ. Το γεγονός ότι το χρέος δεν είναι ακόμα μεγαλύτερο οφείλεται στις περιόδους χαμηλών επιτοκίων.

Συνεπώς, το βασικό ερώτημα είναι γιατί τα έσοδα υστερούν πάντοτε των δαπανών, γιατί τελικά δεν σταθεροποιήθηκαν και αυτά στο 45% του ΑΕΠ, αλλά γύρω στο 35-40% του ΑΕΠ. Η απάντηση είναι απλή. Τα φορολογικά έσοδα προέρχονται από φόρους κατανάλωσης κατά τα δύο τρίτα και από άμεσους φόρους των μισθωτών στρωμάτων. Φόρους δεν πληρώνουν οι επιχειρήσεις, μεγάλες και μικρές, και τα ελεύθερα επαγγέλματα, επιστημονικά και μη. Καθώς το 20-30% των πιο ευκατάστατων στρωμάτων που ελέγχουν το 50% του ΑΕΠ δεν πληρώνουν φόρους, είναι αδύνατο να αυξηθούν τα έσοδα στο επιθυμητό ή το αναγκαίο επίπεδο.