Τα ψέματα και η καταστροφή

Πηγή: Ποντίκι

Του Δημήτρη Μυ

«Οι Έλληνες βουλευτές καλούνται να επιλέξουν μεταξύ ενός ψέματος και μιας καταστροφής. Δεδομένων των όσων διακυβεύονται, η Ε.Ε. και το ΔΝΤ δεν θα έπρεπε να είχαν βάλει την Ελλάδα σε αυτή τη θέση». Οι παραπάνω λέξεις συνοψίζουν την (αγγλοσαξονική) άποψη των Financial Times για την επικείμενη ψηφοφορία από την ελληνική βουλή του μεσοπρόθεσμου σχεδίου και των εφαρμοστικών νόμων που το συνοδεύουν.

Θα συμφωνήσουμε με τον αρθρογράφο (Βόλφγκανγκ Μίνχαου) με την εξής υποσημείωση. Τη χώρα δεν έφεραν σ’ αυτή την κατάσταση η Ε.Ε. και ΔΝΤ, αλλά οι επιλογές της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Ο Βόλφγκανγκ Μίνχαου, κορυφαίος αρθρογράφος των Financial Times, στο άρθρο του τη Δευτέρα με τίτλο «Ίσως οι Έλληνες βουλευτές πρέπει να πουν όχι» στο Μεσοπρόθεσμο, σημειώνει ότι μέχρι και την προηγούμενη βδομάδα πίστευε ότι η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει στην υιοθέτηση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος γιατί:

Είναι η αθέτηση πληρωμών τόσο κακή για την Ελλάδα;

Πηγή: ΒΒC
Robert Peston  
Business editor

Sir David Tweedie, the retiring head of the International Accounting Standards Board, told this morning's Today programme that he feared banks were still not putting aside enough money in provisions to cover the significant risk that at some point Greece will default.

As you might expect, he blamed the banks themselves for a wilful refusal to do what's right and prudent, rather than accounting standards which some argue have been defective for not putting more pressure on banks to set aside money to cover the risk of losses on loans that the banks intend to hold to maturity (or loans in the so-called banking book).

The bank accounting issue has been explored here a few times before.

But the important point today is that it explains why eurozone leaders and the European Central Bank are so keen to avoid what bankers call a "credit event" in respect of Greek government debt: if there were a default by the Greek state even on a tiny element of what it owes, bankers would be forced in one fell swoop to write down the value of their loans to the government and probably take losses on associated credit too.

Κανέλη εναντιον Καψή!

πηγή; θεσσαλοτιποτα

Η μέρα που θα σφραγίσει τη χώρα. (Άλλο όμως να περνάς τα μέτρα, κι άλλο να τα εφαρμόζεις!).

 ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ

του Γ. Δελαστίκ

Μοιραία μέρα για την Ελλάδα η σημερινή. Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να μην ψηφίσει η Βουλή το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Αυτή η δραματοποίηση περί την έκβαση της ψηφοφορίας είναι κωμωδία σκηνοθετημένη.

Πρώτον, δεν υπάρχουν έξι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που να έχουν το πολιτικό σθένος να καταψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο και να διακινδυνεύσουν έτσι να τελειώσει η προσωπική πολιτική τους καριέρα, αφού θα διαγραφούν από τον πρωθυπουργό.

Δεύτερον, στην απραγματοποίητη υποθετική περίπτωση που υπήρχαν, υπάρχουν παράλληλα όχι απλώς έξι, αλλά και δεκαέξι και είκοσι έξι βουλευτές του ΛΑΟΣ, της Ντόρας, της "μνημονιακής πέμπτης φάλαγγας" της ΝΔ, σε έσχατη ανάγκη και του Φώτη Κουβέλη, οι οποίοι παρά τις σημερινές θέσεις που έχουν δηλώσει θα ήταν πρόθυμοι να στηρίξουν την κυβερνητική πλειοψηφία υπέρ του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος.

Oι ιδιωτικοποιήσεις ως αναδιανομή του εισοδήματος και του ρίσκου

Τα προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων αποτελούν μια σημαντική αναδιανομή: εισοδήματος και πλούτου υπέρ των ήδη πλουσίων, ρίσκου υπέρ των υπολοίπων

Του Ευκλείδη Τσακαλώτου Δεν είμαι σίγουρος ποια είναι η ερώτηση στην οποία οι ιδιωτικοποιήσεις συνιστούν την απάντηση. Να βελτιωθούν τα δημοσιοοικονομικά του κράτους; Να τονιστεί η δυναμικότητα του ιδιωτικού τομέα, και άρα η ανάπτυξη; Η διεθνής εμπειρία δεν μας επιτρέπει μεγάλη αισιοδοξία όσον αφορά αυτές τις ερωτήσεις. Για ένα όμως μπορούμε να είμαστε σίγουροι: τα προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων αποτελούν μια σημαντική αναδιανομή: εισοδήματος και πλούτου υπέρ των ήδη πλουσίων, ρίσκου υπέρ των υπολοίπων. Όταν το κράτος πουλάει ένα περιουσιακό στοιχείο, κάτι κερδίζει και κάτι χάνει. Αν χρησιμοποιήσει τα χρήματα για να μειώσει το χρέος, τότε στα επόμενα χρόνια θα αντιμετωπίσει λιγότερα τοκοχρεολύσια. Από την άλλη, όμως, δεν θα έχει κάθε χρόνο τα κέρδη από την ιδιωτικοποιημένη εταιρία. Αν ο ιδιωτικός τομέας θεωρεί ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί καλύτερα το συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο, τότε θα το αγοράσει ακριβότερα, και συνολικά θα ωφεληθούν τα δημοσιονομικά μεγέθη. Αν, όμως, το κράτος πιέζεται και αναγκαστεί να πουλήσει φθηνά, τότε συνολικά θα χειροτερέψουν τα δημοσιονομικά. Η διεθνής εμπειρία διδάσκει ότι τα συνολικά οφέλη όσον αφορά τα δημοσιονομικά μεγέθη δεν είναι μεγάλα.

ΧΡΕΟΣ, ΕΥΡΩ ΚΑΙ CDS

ΠΗΓΗ: banks'News

του Β. Βιλιάρδου

Επειδή κανείς δεν γνωρίζει ποιος έχει ασφαλίσει ποιόν και για ποιο ποσόν, δεν είναι δυνατόν να προσδιορίσουμε που θα «προσγειωνόταν» στο τέλος η ζημία μίας ενδεχόμενης στάσης πληρωμών – αλλά ούτε και το μέγεθος της

“Κάποιες κυβερνήσεις λειτουργούν ως μεταφορικός ιμάντας, για να μεταβιβάζεται το δημόσιο χρήμα σε ιδιωτικά χέρια – ένα έργο για το οποίο η ιδεολογική αφοσίωση είναι πολύ πιο σημαντική από την εμπειρία…...Το 2005, περίπου το 80% των δανείων του ΔΝΤ ήταν προς τη Λατινική Αμερική, ενώ το 2007 αντιστοιχούσαν μόλις στο 1% των συνολικών – το 2008 δε, ο μοναδικός σχεδόν πελάτης τουΔΝΤ ήταν η Τουρκία” (N.Klein).  

Έχοντας ήδη αναφερθεί αναλυτικά στα εκβιαστικά διλήμματα που τοποθετούνται στην Ελλάδα, στην παγίδα των ιδιωτικοποιήσεων, στις οδυνηρές επιλογές μεταξύλιτότητας, δραχμής ή αναδιάρθρωσης, καθώς επίσης στον νούμερο ένα εχθρό της Ευρώπης, σε αυτόν δηλαδή που απειλεί να μετατρέψει το ευρωπαϊκό όνειρο σε εφιάλτη, στη Γερμανία, επιθυμούμε να τονίσουμε ακόμη μία φορά τα εξής:

Το φάντασμα του Πινοτσέτ με μανδύα τεχνοκράτη

ΠΗΓΗ: ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΗΜΑ

Της Αφροδίτης Πολίτη

«Μνημόνιο ή τανκς» είναι ο ωμός εκβιασμός που θέτουν μια σειρά από δημοσιεύματα αλλά και κυβερνητικές διαρροές και δηλώσεις πολιτικών. Από τις σικέ δημοσκοπήσεις του Βήματος που εντέχνως προστάζουν ότι «μια χούντα (τεχνοκρατών) μας χρειάζεται» ως τις αποκαλύψεις για ασκήσεις στρατού κατά διαδηλωτών, και τις πρόσφατες αναφορές σε «μυστικές εκθέσεις της CIA για πραξικόπημα στην Ελλάδα», ο μπαμπούλας της «εκτροπής από τη συνταγματική τάξη» επανέρχεται όσο οι λαϊκές αντιδράσεις κορυφώνονται. Tο τελευταίο επεισόδιο στο σίριαλ «χουντολογίας» το έπαιξε ο – μην με πείτε λιμπερτίνο – Πάγκαλος, στην ισπανική El Mundo. Ο πρώην αριστερός εγγονός του δικτάτορα δήλωσε ότι η έξοδος από το Μνημόνιο και το ευρώ ισοδυναμεί με πραξικόπημα, που θα φέρει τα τανκς στους δρόμους, για να προστατευθούν οι τράπεζες.