Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Ελλάδα, Ισπανία, Γερμανία



Δυστυχώς, σ’αυτό το μάταιο κόσμο που ζούμε, ακόμη και οι καλύτεροι μαθητές του ΔΝΤ και της Ε.Ε. δεν βρίσκουν την ανταμοιβή που θα δικαιούνταν. Χτυπητό παράδειγμα η τραγωδία της Ισπανίας, τέταρτης οικονομίας της Ευρώπης, που απειλεί να παρασύρει στη διάλυση ολόκληρη την ευρωζώνη.

Από το Pressproject 7/6/2012 (via Αριστερό Βήμα)

Ενώ οι εκπρόσωποι του παλιού πολιτικού κόσμου προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους ψηφοφόρους με το σκιάχτρο της μεγάλης καταστροφής που υποτίθεται ότι θα ακολουθήσει ενδεχόμενη εκλογική νίκη της Αριστεράς, τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών βοούν για την καταστροφή που έχει ήδη επέλθει και επιταχύνεται με ανησυχητικούς ρυθμούς.

Πρώτο στοιχείο που αξίζει προσοχής: Ενώ το πρωτογενές έλλειμμα (δηλαδή, χωρίς να υπολογίζονται οι τόκοι) σχεδόν μηδενίζεται εξ αιτίας της ασφυκτικής λιτότητας (περιορίστηκε σε μόλις 18 εκ. ευρώ στο πρώτο τετράμηνο, σε σύγκριση με το 1,48 δις το αντίστοιχο περυσινό διάστημα), το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης αυξάνεται κατά πολύ (7,62 δις, από 5,47 δις). Το οικονομικό αυτό «θαύμα» εξηγείται από την αλματώδη αύξηση των δαπανών για αποπληρωμή των δανείων, καθώς οι τόκοι σχεδόν διπλασιάστηκαν (από 3,99 δις πέρυσι σε 7,60 δις φέτος).

Δύσκολοι καιροί για εκδότες (αξέχαστες επιτυχίες 2011)


Πηγή: Techie Chan

Ο περισσότερος κόσμος που δεν έχει ασχοληθεί ενδελεχώς με το μηντιακό σύστημα, αναρωτιέται για ποιο λόγο λυσομανούν τα κανάλια και οι εφημερίδες κατά του σύριζας. Πολύ συχνά θα τους απαντήσουν πως πρόκειται για ιδεολογική διαμάχη. Κάτι που σε γενικές γραμμές είναι αληθές, αν δεν υπήρχε ο ελέφαντας στο σαλόνι. Που δεν είναι άλλος από το γεγονός πως το μηντιακό σύστημα είναι ένας επαγγελματίας αγελαδάρης. Η αγελάδα που αρμέγει είναι φυσικά το κράτος και οι πολίτες ξεχωριστά, αλλά δεν την αρμέγει πάντα για προσωπική του χρήση. Πολύ συχνά διάφοροι που θέλουν να αρμέξουν το κράτος ή τους πολίτες μέσω διάφορων καρτέλ στρέφονται στα μήντια για να διαμορφώσουν κλίμα και να τους κάνουν τη δουλειά. Με το αζημίωτο φυσικά.



Γι’ αυτό το αζημίωτο θα σας μιλήσω με 4 μικρά πινακάκια. Θα αρχίσουμε από το περσινό αγαπημένο, που αφορά τα εταιρικά αποτελέσματα των εκδοτών για το 2010.





Όπως λέγαμε και στις δύο προηγούμενα επεισόδια (μέρος 1ο και 2ο), οι εκδοτικές επιχειρήσεις έχουν δανειστεί χρήματα που είναι αδύνατο να αποπληρώσουν και που θα έκαναν το ελληνικό κρατικό χρέος να φαίνεται μπροστά τους αθώο. Αν ένα κράτος με χρέος 120% του ΑΕΠ δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές, τότε πως τα καταφέρνουν και συνεχίζουν να λειτουργούν επιχειρήσεις που σε αντίθεση με τα κράτη δεν έχουν τη δυνατότητα να νομοθετούν φόρους?

Goldman Sachs: Προσοχή! Τρία είναι τα γεγονότα του Ιουνίου που θα καθορίσουν το μέλλον της Ευρωζώνης και της Ελλάδας - Προετοιμαστείτε για απογοήτευση...



ΠΗΓΗ: www.bankingnews.gr

Ιδιαίτερα κρίσιμες είναι οι επόμενες εβδομάδες για την Ευρωζώνη και ειδικά για την Ελλάδα, με αποκορύφωμα τη Σύνοδο Κορυφής στις 28- 29 Ιουνίου. Η Goldman Sachs πάντως δεν αισιοδοξεί ότι θα βρεθεί λύση μέσα σε αυτό το διάστημα, αντίθετα προετοιμάζεται να απογοητευτεί...

Ποιες είναι οι τρεις κρίσιμες ημερομηνίες:

- 13 Ιουνίου - Η εσωτερική διαμάχη της Γερμανίας για το δημοσιονομικό σύμφωνο: Ο ''πόλεμος'' ενάντια στην αυστηρή λιτότητα που προωθεί η καγκελάριος Μέρκελ είναι πλέον και 'εσωτερικός'. Η αντιπολίτευση του SPD έχει προειδοποιήσει ότι δεν θα της δώσει την πλειοψηφία για την έγκριση του δημοσιονομικού συμφώνου στη γερμανική Βουλή Bundestag, εκτός κι αν συμπεριληφθούν παράλληλα αναπτυξιακά μέτρα. Το θέμα θα συζητηθεί σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών στις 13 Ιουνίου. Παράλληλα, επί τάπητος θα τεθούν διάφορες προτάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης στην ευρωζώνη.

Soros: The Accidental Empire


ΠΗΓΗ: SJE
by G. Soros

NEW YORK – It is now clear that the main cause of the euro crisis is the member states’ surrender of their right to print money to the European Central Bank. They did not understand just what that surrender entailed – and neither did the European authorities.

CommentsWhen the euro was introduced, regulators allowed banks to buy unlimited amounts of government bonds without setting aside any equity capital, and the ECB discounted all eurozone government bonds on equal terms. Commercial banks found it advantageous to accumulate weaker countries’ bonds to earn a few extra basis points, which caused interest rates to converge across the eurozone. Germany, struggling with the burdens of reunification, undertook structural reforms and became more competitive. Other countries enjoyed housing and consumption booms on the back of cheap credit, making them less competitive.
CommentsThen came the crash of 2008. Governments had to bail out their banks. Some of them found themselves in the position of a developing country that had become heavily indebted in a currency that it did not control. Reflecting the divergence in economic performance, Europe became divided into creditor and debtor countries.